خود را به قدر وسع فراموش کرده ام 

چندین چراغ دارم و خاموش کرده ام...

(حسین جنتی) 

 بعد از مدت ها، با برشی از چهارپاره ای بلند به روزم:

قهقهه م جیغ بغض های من است 

نیش روی جگر گذاشته ام 

من که شوخی گرفته ام غم را 

مرگ را پشت سر گذاشته ام 

خودکشی امید توی سرم 

در دلم باز خون به پا کرده ست 

در سرم تیر می کشد دنیا 

در دلم، تیر را رها کرده ست 

زوزه ی ارّه و تبر در باغ

هیزم از سرو سخت می سازد 

آن که آماده ی شکست شده 

قبل دشمن، به خویش می بازد...

نوشته شده در شنبه 95/6/27ساعت 12:0 عصر توسط مریم سیدی زاده نظرات ( ) |