منم...دشنام پست آفرینش،نغمه ی ناجور...
همیشه اشتباه کردیم... تحمل بار عشق گلایه کردن نداشت! کوچکی از ما بود که بزرگ بودن روی دوش احساسمان این گونه سنگینی می کرد... ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||| همیشه می خواستم شعر را بهانه کنی برای از من گفتن نه مرا بهانه بیاوری برای شعر نوشتن افسوس... نه زبانت به شعر گفتن چرخید نه دلت به سمت من...!
نوشته شده در چهارشنبه 92/10/18ساعت
11:0 عصر توسط مریم سیدی زاده نظرات ( ) |
Design By : Pichak |