خسته ام از تو، از خودم، از "ما"، از ضمیر بعید زندگیم

دو نفر انفجار جمعیت است؛ پس چه بهتر که یک نفر بشوم...!

                                                     (مهدی فرجی)

 

ما 

همگی خسته ایم...

این میان

تنها دنیاست

که روی صندلی لهستانی اش نشسته

پا روی پایش انداخته

و برای یک عمر خستگی ناگزیرمان

از ما

جواب قانع کننده می خواهد...!

نوشته شده در جمعه 92/12/23ساعت 5:0 عصر توسط مریم سیدی زاده نظرات ( ) |