سلام؛بعد از مدت ها با یه چهاپاره وسپید خیلی قدیمی به روزم! خوشحال می شم نقدشون کنید: می ترسم از اینکه باز بین من وعمر افعال گذاره ی منم خط بخورد در تن به تن نبرد روح و تن من شخصیت جسم ظاهرم خط بخورد آنقدر نرفته ام که پایم کور است راه از من و رد پای من می ترسد این سایه ی بی جسم و نفس هم حتی از ضربه ی پشت پای من می ترسد تخریب شدم به جرم تنها بودن من عقده ی بی سقفی یک دیوارم در وحشتم از دو تا شدن،تیشه بزن من راضی ازین فرود بالاجبارم تا این که لباس مرگ را بشکافم بر دور کلاف لحظه می چرخم من از آخرتم نه این که پروا دارم از زندگی دوباره می ترسم من هم رد عبور باز و هم جاده،ولی من نیمه تمام مانده در عکس خودم یک آینه روبروی راهم بگذار من راضیم از عبور برعکس خودم *************************** ای زن که دلی پر از صفا داری از مرد وفا مجو،مجو هرگز او معنی عشق را نمی داند راز دل خود به او مگو هرگز (فروغ جاودان) خودت را گول نزن این معصومیت بی حد و اندازه فقط به درد رویاهای احمقانه ی خودت می خورد این جا هیچ مردی با لمس باکرگی دست هایت قداست زنانگی ات را نمی فهمد این احساس وسیع را برای موجودی که هرچه سینه اش را چنگ بزنی به دل نمی رسی هدر نده دنیا پر شده از آینه هایی که مرتبه ی تو را نشان نمی دهند و این جا مردانگی فقط شوخی قشنگی ست...
| Design By : Pichak |
درباره سایت
بشناس مرا حکایتی غمگینم افسانه ی تیره ی شبی سنگینم تلخم،کدرم،شکسته ام،مسمومم ای دوست شناختی مرا؟من اینم!
منوی سایت
پیوند های روزانه
آرشیو سایت
پیوند ها
اختصاصی ویژه
طراح قالب
امکانات سایت